روز دانشجو
ای برادر تو همی اندیشه ای ما بقی تو استخوان وریشه ای. (مولوی)
نامگذاری روز ها و هفته ها فرصت خوبی است تا کمی به خودبیاییم و پیرامون آن موضوعات به بحث و تبادل نظربپردازیم و گذشته ی خویش را وا کاوی کنیم و برای آینده برنامه ریزی نماییم. چند نامگذاری نزدیک به هم در نیمه دوم آذر ماه قرار گرفته است که کاملا" با جامعه علمی و آموزشی ارتباط مستقیم پیدا می کند .شانزدهم آذر روز دانشجوست .بیست و پنجم آذر روز پژوهش و بیست و هفتم این ماه نیز روز وحدت بین حوزه و دانشگاه و سالروز شهادت ایت الله دکتر محمد مفتح است. این مناسبت ها سرشاراز نور و حماسه است و غیرت مسلمانی مااقتضا می کند تا شرایط تحلیل رفتن علمی را که دشمن بر ما تحمیل کرده است با همت والا و بصیرتی ژرف به فرصتی تاریخی تبدیل نماییم .هر ملتی برای بقای خود به حماسه نیاز دارد و چنانچه بی بهره از این پشتوانه ی فرهنگی باشد ، آن را در قالب داستان و روایت خلق می کند . ملت ایران درطول تاریخ با عظمت خویش حماسه های بی شماری را آفریده است که جز صفت حقیقت و واقعیت نمی پذیرد.مناسبت های مختلفی که پیش می آید به ما نهیب می زند که آن ها ر ا فراموش نکنیم. روز شانزده آذر مصادف با شهادت سه دانشجوی دانش پژوه و روز 27آذر یاد آورشهادت یک استاد برجسته ی حوزه و دانشگاه است.بر ما فرض است که از آن برای تعالی علمی خویش بهره برداری نماییم.
آیا می توانیم با روح این شاعر حماسه سرا پیوندی معنوی برقرار کنیم که سرود:
نمـیردیکی تا نـزایـد هــزار هر آزاد مرد
چودریا که موجش نگیرد قرار نمـاید نـبرد
خروش شهیدان نیفتد زجوش زبیــدادهـا
چراغ حقیقت نگردد خموش از این بادها
چنانچه عواطف متکی بر اندیشه ی والای انسانی را به فعالیت وادار سازیم، باید بگوییم: حال که آن عزیزان را در محیط علمی دانشگاه به شهادت رسانده اند ،جای خای آنان را با کار علمی بیشترپر خواهیم ساخت. ما از لحاظ تکنولوژیک توان مقابله با دشمن را نداریم.اما از نظر ایدئولوژیک و حماسه توان جبران کمبود ها را داریم.در ماه محرم آرزو می کنیم که ای کاش در روز عاشورا در کنار خون خدا شمشیر می زدیم و برای اسلام مجاهدت می کردیم .همان طور که معتقدیم اگر به سید الشهدا و پدر بزرگوار و برادر با کرامتشان مهلت داده بودند علم و دانش آن چنان فراگیر می شد که جریان تاریخ به گونه ای دیگر رقم می خورد وسعادت و خوشبختی چهره نورانی خویش را به بشریت نشان می داد.اما این گونه نشد و آثار ظلم ستمگران برای ما به یادگارماند . هیچ راهی بهتر از آن نیست که دوستی و محبت خودمان را به اهل بیت با عمل به اثبات رسانیم.یعنی رنج ها ی تاریخی خود را در مراسم سوگواری اهل بیت با رازحماسه ی حسینی در هم بیامیزیم و تبدیل به آن سلاح و ابزاری کنیم که بتواند موثرتر، دشمنان حق و حقیقت را از پای درآورد.امروز ثابت شده است که هیچ چیز به اندازه علم نمی تواند موجبات ضعف و سستی دشمن را فراهم آورد و امنیت پایدار را برای کشوربه ارمغان بیاورد. بغض و عداوت استکبار درمقابله ی جدی با تولید علوم هسته ای و و بنیادین در ایران اسلامی به خوبی آشکار گردیده است.چرا دشمن، ایران علمی را برنمی تابد؟زیرا علم ضامن امنیت ملت ایران است.علم می تواند جذب ثروت کند.ثروتی که در دست اهل ایمان قرار می گیرد سبب آبادانی زمین می شود. آری!مردمانی که هشتشان گرو نه اشان نباشدزیر بار هیچ ذلتی نمی روند.به این ترتیب است که امنیت حاصل می گردد.
یک سؤال: آیا همه ی علم دربخش هسته ای و نانو و سایر علوم تجربی متمر کز است؟
پاسخ مشخص است خیر! ما در همه شاخه های علمی نیازمند رشد و تعالی هستیم. برای تحقق این امر به یک مدیریت توانمند علمی نیاز داریم و همزمان با آن به فرهنگ غنی شیوه های تولید علم نیاز مندیم.ما در کار تحقیق و تولید علمی به فعالیت جمعی نیازمندیم و باید بیاموزیم که چگونه تیمی کار کنیم .تیمی که برای سازندگی کشور اهتمام داشته باشدفقط و فقط به خدا بیندیشد و فارغ از اسم و عنوان برای خدا کار کند.
آیا بسیج می تواند روح کار جمعی و پژوهش های گروهی را به وجود آورد ؟
دوستان بسیجی دانشگاه گرد هم آیند و این آرزو را تحقق بخشند .